Haec igitur Epicuri non probo, inquam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Praeterea et appetendi et refugiendi et omnino rerum gerendarum initia proficiscuntur aut a voluptate aut a dolore. Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Duo Reges: constructio interrete. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Ut pompa, ludis atque eius modi spectaculis teneantur ob eamque rem vel famem et sitim perferant?

1. Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;
2. Sed haec ab Antiocho, familiari nostro, dicuntur multo melius et fortius, quam a Stasea dicebantur.
3. Zenonis est, inquam, hoc Stoici.
4. Aliter enim explicari, quod quaeritur, non potest.

• Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.
• Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando;

Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Nobis aliter videtur, recte secusne, postea;

Ita enim parvae et exiguae sunt istae accessiones bonorum,
ut, quem ad modum stellae in radiis solis, sic istae in
virtutum splendore ne cernantur quidem.

Legimus tamen Diogenem, Antipatrum, Mnesarchum, Panaetium,
multos alios in primisque familiarem nostrum Posidonium.

Me quidem ad altiorem memoriam Oedipodis huc venientis et illo mollissimo carmine quaenam essent ipsa haec loca requirentis species quaedam commovit, inaniter scilicet, sed commovit tamen.

Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia? Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri. Quonam, inquit, modo? Universa enim illorum ratione cum tota vestra confligendum puto. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur?

Immo videri fortasse.

Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Hunc vos beatum;

Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?

Verum esto;

Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.

Avaritiamne minuis?

Quis enim confidit semper sibi illud stabile et firmum permansurum, quod fragile et caducum sit?

Pugnant Stoici cum Peripateticis.

Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit.

Moriatur, inquit.

Haec qui audierit, ut ridere non curet, discedet tamen nihilo firmior ad dolorem ferendum, quam venerat.